ค้นเจอ 1,203 รายการ

ลูกคั่น

หมายถึงน. เครื่องประดับเป็นลูกกลม ๆ เป็นต้น ใช้คั่นระหว่างตะกรุดหรือลูกประคำ.

ลูกซัด

หมายถึงน. เมล็ดของต้นซัด (Trigonella foenum-graecum L.) ใช้ทำยาได้ โบราณนิยมใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม.

ลูกดิน

หมายถึงน. ดินปั้นกลมตากแห้งใช้เป็นลูกกระสุน.

ลูกเทนนิส

หมายถึงน. ลูกยางกลมหุ้มสักหลาดที่ใช้ในการเล่นเทนนิส, ลูกสักหลาด ก็ว่า

ลูกผม

หมายถึงน. ผมอ่อนที่อยู่ตามตีนผมตรงหน้าผากและท้ายทอย.

ลูกผึ้ง

หมายถึงดู รากกล้วย.

ลูกยุ

หมายถึงน. ลมปากที่ยุให้ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่ง มักเป็นไปในทางไม่ดี.

ลูกสวน

หมายถึงน. ลูกพลาสติกหรือลูกยางมีลักษณะกลม ๆ ตอนบนแหลมมีรูใส่น้ำยาหรือสบู่สำหรับใช้สวนอุจจาระ.

ลูกหลาน

หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.

ลูกแอก

หมายถึงน. ไม้ ๒ อันที่สอดทะลุแอกลงไป ใช้กำกับ ๒ ข้างคอวัวหรือควาย.

ร่มโพธิ์ร่มไทร

หมายถึง(สำ) น. ที่พึ่ง, ผู้ที่ให้ความคุ้มครองและความอบอุ่นใจ, เช่น พ่อแม่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรของลูก.

เสียหน้า

หมายถึงก. ขายหน้า เช่น ลูกประพฤติตัวไม่ดี พลอยทำให้พ่อแม่เสียหน้าไปด้วย.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ