ผลการค้นหา

กระดอง

หมายถึงน. ส่วนแข็งที่หุ้มตัวสัตว์บางชนิดเช่น เต่า ปู หรือแมงดาทะเล. (ทางเหนือว่า ออง).

ปรัมปรา

หมายถึง[ปะรำปะรา] ว. สืบ ๆ กันมา, เก่าก่อน. (ป., ส.).

ขยุม

หมายถึง[ขะหฺยุม] น. ขยม, ข้า, บ่าว. (โบ) ส. ขยม, ฉัน, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.

ลูกบุญธรรม

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงเป็นลูกของตัว.

อังคาส

หมายถึง[-คาด] ก. ถวายอาหารพระ, เลี้ยงพระ. (ข.).

ประศุ

หมายถึงน. ปศุ, สัตว์เลี้ยง. (ส. ปศุ; ป. ปสุ).

ข้าหลวง

หมายถึงน. (โบ) คนที่ถวายตัวเป็นข้าของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย, คนใช้ของพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย.

คุ้ยเขี่ย

หมายถึงก. ค้นเอาเรื่องเก่าขึ้นมาเปิดเผย เช่น เรื่องนี้อย่าไปคุ้ยเขี่ยขึ้นมาเลย, ขุด หรือ ขุดคุ้ย ก็ว่า.

สรวลสันหรรษา

หมายถึงก. หัวเราะร่าเริงยินดี, หัวเราะอย่างชอบอกชอบใจ, เช่น บรรดาศิษย์เก่ามาร่วมสรวลสันหรรษาในงานชุมนุมศิษย์เก่าประจำปี.

สิ้นซาก

หมายถึงก. ไม่มีร่องรอยเหลืออยู่ เช่น รื้อตลาดเก่าออกไปจนสิ้นซาก.

ยินลากขากดี

หมายถึงก. พอใจและภูมิใจมาก เช่น จะยินลากขากดีด้วยนาง. (ดอกสร้อยสวรรค์ครั้งกรุงเก่า).

หากินด้วยลำแข้ง

หมายถึง(สำ) ก. หาเลี้ยงชีพด้วยความมานะพยายามของตัวเอง.