ค้นเจอ 1,082 รายการ

ปฐพี

หมายถึง[ปะถะ-, ปัดถะ-] น. แผ่นดิน. (ป. ปวี).

หอม

หมายถึงก. จูบ; ได้รับกลิ่นดี. ว. มีกลิ่นดี, ตรงข้ามกับ เหม็น.

สาธุชน

หมายถึงน. คนดี, คนที่มีคุณงามความดี, (ใช้ในการยกย่อง). (ป.).

โลกาธิบดี

หมายถึง[-ทิบอดี, -ทิบบอดี] น. ผู้เป็นใหญ่ในโลก. (ป. โลกาธิปติ).

ดีแตก

หมายถึงว. เคยดีมาแล้วแต่กลับเสียในภายหลัง, ดีเกินไปจนเสีย.

วิชนี

หมายถึง[วิดชะ-] น. วีชนี. (ป. วีชนี; ส. วีชน).

วิมังสา

หมายถึงน. การสอบสวน, ความไตร่ตรอง, ความพิจารณา. (ป. วีมํสา; ส. มีมำสา).

ปถพี

หมายถึง[ปะถะ-] น. แผ่นดิน. (ส. ปฺฤถวี; ป. ปวี).

วีรชน

หมายถึง[วีระชน] น. ผู้ที่ได้รับยกย่องว่ามีความกล้าหาญ.

เบญจเพส

หมายถึงว. ยี่สิบห้า เช่น อายุถึงเบญจเพส. (ป. ปญฺจวีส).

ปฏิภาณกวี

หมายถึง[ปะติพานนะกะวี, ปะติพานกะวี] น. กวีผู้มีความสามารถในการใช้ปฏิภาณแต่งกลอนสด.

วิร,วิร-,วิระ

หมายถึง[วิระ-] ว. วีระ, กล้าหาญ. น. ผู้กล้าหาญ, นักรบ; ผู้พากเพียร; ผู้เรืองนามในทางกล้าหาญ. (ป., ส. วีร).

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ