ตัวกรองผลการค้นหา
สวนหย่อม
หมายถึงน. สวนไม้ประดับขนาดเล็ก จัดในเนื้อที่จำกัด.
หัวขาด
หมายถึงน. ชื่อฝีชนิดหนึ่ง เมื่อแรกขึ้นเป็นตุ่มเล็ก ๆ แล้วจึงเป็นฝี.
เบียกบ้าย
หมายถึงก. เฉลี่ยมาแห่งละเล็กละน้อย, เบียดแว้ง ก็ใช้.
ปะติดปะต่อ
หมายถึงก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.
ปืนพก
หมายถึงน. ปืนขนาดเล็ก สำหรับพกพาติดตัวไปได้.
ซะซิบ
หมายถึง(กลอน) ว. เสียงเช่นเสียงนกเล็ก ๆ ร้อง.
กล้องจุลทรรศน์
หมายถึงน. กล้องขยายดูของเล็กให้เห็นเป็นของใหญ่. (อ. microscope).
เก็บหอมรอมริบ
หมายถึงก. เก็บรวบรวมไว้ทีละเล็กละน้อย.
ขี้แมลงวัน
หมายถึงน. จุดดำเล็ก ๆ ที่ขึ้นตามร่างกาย, ราชาศัพท์ว่า พระปิลกะ.
สำออย
หมายถึงก. พูดพรํ่ารำพันให้เอ็นดูสงสาร, ร้องออดอ้อนจะเอาสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น เจ็บนิดเดียว สำออยอยู่นั่นแหละ ลูกสำออยพ่อแม่ขอซื้อตุ๊กตา.
ลูกแหง่
หมายถึงน. ลูกควายตัวเล็ก ๆ เรียกตามเสียงที่มันร้อง, ลูกหม่อ หรือ ลูกกะแอ ก็ว่า; เด็กตัวเล็ก ๆ; (ปาก) เหรียญกระษาปณ์อันเล็ก ๆ; โดยปริยายหมายถึงคนที่โตแล้วแต่ยังติดพ่อติดแม่เป็นต้น หรือยังทำอ้อนเหมือนเด็กเล็ก ๆ.
มีดสั้น
หมายถึงน. มีดขนาดเล็ก ลักษณะคล้ายมีดพก แต่สันบางกว่า.