ตัวกรองผลการค้นหา
ตะลิงปลิง
หมายถึง[-ปฺลิง] น. ชื่อไม้ต้นชนิด Averrhoa bilimbi L. ในวงศ์ Oxalidaceae ใบคล้ายใบมะยม ผลยาวคล้ายมะดันแต่มีร่องตื้น ๆ รสเปรี้ยว.
ง่าย้อย
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Hydnocarpus kurzii Warb. ในวงศ์ Flacourtiaceae ใบรูปไข่แกมรูปใบหอก ผลกลม สีน้ำตาล.
เข้าเศียร
หมายถึงก. เอาไพ่ตอง ๓ ใบพวกเดียวกันแต่ไม่เหมือนกันมาเข้าชุดกันเป็น ๑ เศียร.
กับ
หมายถึงลักษณนามเรียกใบลานซึ่งจัดเข้าแบบสำหรับจารหนังสือประมาณ ๘๐๐ ใบ.
ไม้ญี่ปุ่น
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นย่อมาจากธรรมชาติของต้นไม้ในป่าไม่มีการแต่งช่อหรือพุ่มใบ.
ลิ้นกบ
หมายถึงน. ไม้แบน ๆ สำหรับประกับใบกบไสไม้ให้แน่น.
บาตรแก้ว
หมายถึงน. บาตรใหญ่ ๓ ใบ ถักเชือกรอบนอก ในพระราชพิธีกัตติเกยา.
โศก
หมายถึงว. สีเขียวอ่อนอย่างสีใบอโศกอ่อน เรียกว่า สีโศก.
พรหมโองการ
หมายถึงน. ชื่อไม้ทำรูปเหมือนใบมะตูมติดที่โรงพิธี.
เข้าคู่
หมายถึงก. เอาไพ่ตอง ๒ ใบที่เหมือนกันมาเข้าชุดกันเป็น ๑ คู่; ไปด้วยกันได้อย่างดี.
เฉียงพร้าดำ
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Justicia ventricosa Wall. ในวงศ์ Acanthaceae ต้นสูงได้ถึง ๓ เมตร ใบออกตรงข้ามกัน ปลายและโคนใบแหลม ดอกสีขาวประแดง ออกเป็นช่อแน่นที่ปลายกิ่ง ต้นและใบใช้ทำยาได้, บัวฮาดำ ก็เรียก.
สะเดา
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Azadirachta indica Juss. var. siamensis Valeton ในวงศ์ Meliaceae ใบมีรสขม ใบอ่อนและช่อดอกกินได้และใช้ทำยาได้.