ผลการค้นหา

ประดิชญา

หมายถึง[ปฺระดิดยา, ปฺระดิดชะยา] (แบบ) น. ปฏิญญา. (ส. ปฺรติชฺา).

ประดิษฐ,ประดิษฐ-,ประดิษฐ์

หมายถึง[ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด] ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).

ประดิษฐกรรม

หมายถึงน. การทำสิ่งของขึ้นจากวัตถุดิบ.

ประดุจ

หมายถึงว. เช่น, คล้าย, เหมือน, ดัง.

ประดู่แขก

หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Dalbergia sissoo Roxb. ex DC. ในวงศ์ Leguminosae.

ประเดี๋ยวก่อน

หมายถึงคำขอผัดไปชั่วระยะเวลาหนึ่ง, เดี๋ยวก่อน ก็ว่า.

ประแดะ

หมายถึงน. เครื่องมือของช่างทอง สำหรับเคาะสิ่วสลัก มีรูปคล้ายค้อน แต่แบน ทำด้วยเขาสัตว์; เรียกมีดพกปลายแหลมชนิดหนึ่งที่มีด้ามงอเฉียงลงว่า มีดประแดะ, คอม้า ก็เรียก.

ประตยาค

หมายถึง[ปฺระตะยาก] ก. ประจาค. (ส. ปฺรตฺยาค).

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ประติญาณ

หมายถึงน. ปฏิญาณ. (ส. ปฺรติชฺาน).

ประติรพ

หมายถึง[ปฺระติรบ] ก. ส่งเสียงดัง, ร้องดัง, ประดิรพ ก็ว่า. (ส. ปฺรติรว; ป. ปฏิรว).

ประตูชัย

หมายถึงน. ประตูที่มีลักษณะเป็นซุ้ม อาจสร้างเป็นการถาวรหรือชั่วคราว สำหรับผู้ชนะสงครามจะเดินลอดในพิธีเพื่อประกาศชัยชนะ.