ตัวกรองผลการค้นหา
เขมาโกรย
หมายถึง[ขะเหฺมาโกฺรย] น. ชื่อปลาชนิดหนึ่งมีหลังดำ. (ข. ใช้ในความว่า หลังดำ). (พจน. ๒๔๙๓).
กระจิด
หมายถึงว. เล็กน้อย เช่น ตัวกระจิดนิดกว่าแมว. (ประพาสธารทองแดง).
ตะกาย
หมายถึงก. ป่ายปีน เช่น แมวตะกายฝา หมาตะกายเจ้าของ.
ปิ้ง
หมายถึงก. ทำให้สุกด้วยการวางไว้เหนือไฟ มักใช้แก่ของแห้ง โดยปรกติใช้เวลาน้อยกว่าย่าง เช่น ปิ้งข้าวเกรียบ ปิ้งเนื้อเค็ม ปิ้งปลาแห้ง. ว. ที่ทำให้สุกด้วยวิธีเช่นนั้น เช่น ข้าวเหนียวปิ้ง กล้วยปิ้ง หมูปิ้ง.
ท้องขึ้น
หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.
ทุ่นเบ็ด
หมายถึงน. ทุ่นสำหรับผูกสายเบ็ดตกปลา เพื่อเป็นสัญญาณให้รู้ว่าปลากินเบ็ด.
นีรจร
หมายถึงน. ปลาหรือสัตว์นํ้าอื่น ๆ. (ส.).
วัลก์
หมายถึง(แบบ) น. เปลือกไม้; เกล็ดปลา. (ส.).
เดาสุ่ม
หมายถึงก. เดาโดยนึกเอาเองอย่างสุ่มปลา.
เหมียว
หมายถึงน. คำใช้เรียกแทนคำว่า แมว ตามเสียงร้องของมันในคำว่า อ้ายเหมียว อีเหมียว.
แป้งแช่
หมายถึง(ถิ่น) น. ปลาทุงงะ. (ดู ทุงงะ).
มัจฉะ,มัจฉา
หมายถึงน. ปลา. (ป. มจฺฉ; ส. มตฺสฺย).