ผลการค้นหา

เพชร,เพชร-

หมายถึง[เพ็ด, เพ็ดชะ-] น. ชื่อแก้วที่แข็งที่สุดและมีนํ้าแวววาวมากกว่าพลอยอื่น ๆ ใช้ทำเครื่องประดับหรือใช้ประโยชน์ในทางอุตสาหกรรม; โดยปริยายหมายความว่า แข็งที่สุด เช่น เหล็กเพชร ใจเพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).

เพชรปาณี

หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. พระอินทร์. (ส.).

เพชรลูก

หมายถึงน. เพชรที่เจียระไนให้มีเหลี่ยมมุมลักษณะต่าง ๆ เช่น เหลี่ยมเกสร เหลี่ยมกุหลาบ.

เพชรหึง

หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ลมพายุใหญ่.

เพชรหึง

หมายถึง[เพ็ดชะ-] น. ชื่อกล้วยไม้ชนิด Grammatophyllum speciosum Blume ในวงศ์ Orchidaceae ขึ้นเป็นกอบนคบไม้ ดอกใหญ่ สีเหลืองประม่วงแดงเข้ม, ว่านเพชรหึง ก็เรียก.

เพดาน

หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อุตรผลคุนี มี ๒ ดวง, ดาววัวตัวเมีย หรือ ดาวอุตตรผลคุนี ก็เรียก.

เพตร

หมายถึง[เพด] น. หวาย, หวายที่ทำเป็นไม้ถือ. (ส. เวตฺร).

เพทนา

หมายถึง[เพดทะ-] น. เวทนา, ความรู้สึก. (ดู เวทนา).

เพนียด

หมายถึง[พะเนียด] น. กรงต่อนกเขา; วงล้อมทำเป็นคอกสำหรับคล้องช้าง. (ข.).

เพไนย

หมายถึงน. เวไนย, ผู้พึงดัดได้สอนได้. (ป. เวเนยฺย).

เพรง

หมายถึง[เพฺรง] ว. ก่อน, เก่า, เช่น แต่เพรงกาล.

เพรซีโอดิเมียม

หมายถึง[เพฺร-] น. ธาตุลำดับที่ ๕๙ สัญลักษณ์ Pr เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีเหลืองอ่อน ๆ หลอมละลายที่ ๙๓๕ °ซ. (อ. praseodymium).