ค้นเจอ 559 รายการ

ภวาภพ

หมายถึงน. ความเป็นอยู่และมิใช่ความเป็นอยู่, ภพและมิใช่ภพ; ภพน้อยภพใหญ่. (ป., ส. ภวาภว).

นางห้าม

หมายถึงน. หญิงสามัญที่เป็นภรรยาของเจ้านายที่ไม่ใช่สะใภ้หลวง.

เล่นหูเล่นตา

หมายถึงก. ชายตาดูฉันชู้สาว, เล่นตา ก็ว่า.

แสนงอน

หมายถึงว. มีแง่งอนมาก เช่น เธอมีนิสัยแสนงอนมาตั้งแต่เด็ก.

รกร้าง

หมายถึงว. รกเพราะปล่อยทิ้งไว้ เช่น ที่รกร้าง ที่ดินรกร้างว่างเปล่า.

เก๊

หมายถึงว. ปลอมหรือเลียนแบบเพื่อให้หลงผิดว่าเป็นของแท้, ไม่ใช่ของแท้, ไม่ใช่ของจริง, โดยปริยายหมายความว่าไม่มีราคา, ใช้การไม่ได้. (จ.).

แพร

หมายถึง[แพฺร] น. ผ้าที่มีเนื้อลื่น เรียบเป็นมัน เนื้อหนาหรือบางก็ได้ เดิมทอด้วยใยไหม ปัจจุบันอาจทอด้วยใยประดิษฐ์ที่มีลักษณะคล้ายไหม.

สำราก

หมายถึงก. พูดกระโชกโฮกฮาก เช่น อย่ามาสำรากกับฉันนะ.

วิสามัญ

หมายถึงว. ไม่ใช่ธรรมดา, ไม่ใช่สามัญ, เช่น ข้าราชการวิสามัญ สมาชิกวิสามัญ ประชุมสมัยวิสามัญ, พิเศษเฉพาะเรื่อง เช่น คณะกรรมาธิการวิสามัญ.

สลวย

หมายถึง[สะหฺลวย] ว. ลักษณะของเส้นผมที่ละเอียด อ่อนนุ่ม ทิ้งตัว และมีปลายช้อยงอนงาม เช่น ผมสลวยจัดทรงง่าย, ลักษณะชายผ้าที่ทิ้งตัวห้อยลง เช่น ผ้าม่านทิ้งชายห้อยสลวย.

มีชู้

หมายถึงก. ล่วงประเวณีกับชายอื่นที่มิใช่สามีของตน.

ร่วมหอลงโรง

หมายถึง(สำ) ก. อยู่กินกันฉันผัวเมีย, แต่งงานกัน.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ