ผลการค้นหา

คน

หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.

คน เป็นคำที่ถูกต้อง ✅

ฅน เป็นคำที่เขียนผิด ❌

หน้าคว่ำ

หมายถึงว. ทำหน้าแสดงอาการไม่พอใจหรือโกรธจนไม่เงยหน้าขึ้นมองดู.

แผลเป็น

หมายถึงน. แผลที่หายแล้ว แต่ยังมีรอยอยู่.

จ้ำ

หมายถึงน. รอยฟกชํ้าดำเขียว.

ส่ายตา

หมายถึงก. กวาดตามองทั่ว ๆ เช่น เขาส่ายตามองหาคนรู้จัก.

มืดตึดตื๋อ,มืดตึ๊ดตื๋อ

หมายถึงว. มืดมากจนมองไม่เห็นแสงสว่าง เช่น ในถ้ำมืดตึ๊ดตื๋อ, มืดตื้อ หรือ มืดตื๋อ ก็ว่า.

หน้าม้าน

หมายถึงว. มีสีหน้าเผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคน.

อัพภาส

หมายถึง[อับพาด] น. คำซํ้า, ในไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต หมายเอา การซ้อนหรือซํ้าอักษรลงหน้าศัพท์ เช่น ชวาล (เรือง) เป็น ชัชวาล (รุ่งเรือง), ในภาษาไทยก็ใช้ เช่น ครื้น ครึก ยิ้ม แย้ม ใช้ อัพภาส เป็น คะครื้น คะครึก ยะยิ้ม ยะแย้ม. (ป.; ส. อภฺยาส).

หมอเสน่ห์

หมายถึงน. ผู้ที่เชื่อกันว่ารู้วิชาอาคมทำให้คนรักกันหรือชังกัน.

ตีมอง

หมายถึงก. จับปลาด้วยมอง.

ตาฟาง

หมายถึงน. ตาที่มองอะไรเห็นไม่ชัดเจน.