ผลการค้นหา

อุปนัย

หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม, คู่กับ นิรนัย. (อ. induction).

ปริจาค

หมายถึง[ปะริจาก] น. บริจาค. (ป. ปริจฺจาค).

ปสุ

หมายถึง[ปะสุ] น. ปศุ. (ป.; ส. ปศุ).

วิธูปนะ

หมายถึง[-ทูปะนะ] น. พัด. (ป., ส.).

ปารุปนะ

หมายถึง[-รุปะนะ] น. ผ้าห่ม. (ป.).

ปุ

หมายถึงก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.

ฉุปศาสตร์

หมายถึง[ฉุปะสาด] น. วิชาว่าด้วยการสงคราม. (ส.).

สัมปรายิกภพ

หมายถึง[-ปะรายิกะ-] น. ภพหน้า. (ป., ส.).

อุปกิณณะ

หมายถึง[-ปะกินนะ] ว. ปกคลุมไว้, ปิดบังอยู่. (ป.).

ปการ

หมายถึง[ปะกาน] น. อย่าง, ชนิด. (ป.; ส. ปฺรการ).

ปริเฉท

หมายถึง[ปะริเฉด] น. บริเฉท. (ป. ปริจฺเฉท).

ปหาร

หมายถึง[ปะ-] น. ประหาร. (ป.; ส. ปฺรหาร).