ค้นเจอ 1,308 รายการ

กินอย่างหมู อยู่อย่างหมา

หมายถึง(สำ) ว. เละเทะไม่มีระเบียบ.

กินลมกินแล้ง

หมายถึง(สำ) ก. ไม่ได้ประโยชน์อะไรเลย.

ปุก

หมายถึงว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงตำข้าว.

กินบ้านกินเมือง

หมายถึงก. ตื่นสายมาก ในความว่า นอนกินบ้านกินเมือง; (ปาก) ฉ้อราษฎร์บังหลวง.

ขี้ไม่ให้หมากิน

หมายถึง(สำ) ก. ขี้เหนียว, ตระหนี่เหนียวแน่น.

อัตลัด

หมายถึง[อัดตะหฺลัด] น. ชื่อผ้าชนิดหนึ่ง ทอด้วยไหมควบกับเงินแล่งหรือทองแล่ง แต่ไหมมีจำนวนมากกว่า.

สาวไส้ให้กากิน

หมายถึง(สำ) ก. นำความลับของฝ่ายตนไปเปิดเผยให้คนอื่นรู้เป็นการประจานตนหรือพรรคพวกของตน.

กินบ้านผ่านเมือง

หมายถึง(โบ) ก. ครองเมือง.

ตะบันน้ำกิน

หมายถึง(สำ) ว. แก่มากจนเคี้ยวของกินไม่ไหว.

แกม

หมายถึงว. ปน เช่น ด้ายแกมไหม คือ ด้ายปนไหม, แต่มีความหมายไปในทางที่ว่า สิ่งที่ปนมีอยู่เป็นส่วนน้อย.

ข้าวเหลือเกลืออิ่ม

หมายถึง(สำ) น. บ้านเมืองที่บริบูรณ์ด้วยข้าวปลาอาหาร.

กินอยู่กับปาก อยากอยู่กับท้อง

หมายถึง(สำ) ก. รู้ดีอยู่แล้วแสร้งทำเป็นไม่รู้.

 คำไทยที่มักเขียนผิด จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ