ผลการค้นหา

บริเฉท,บริเฉท-

หมายถึง[บอริเฉด, บอริเฉทะ-, บอริเฉดทะ-] น. การกำหนด; ข้อความที่รวบรวมเอามาจัดเป็นตอน ๆ, ข้อความที่กำหนดไว้เป็นหมวด ๆ. (ป. ปริจฺเฉท).

บาป,บาป-

หมายถึง[บาบ, บาบปะ-] น. การกระทำผิดหลักคำสอนหรือข้อห้ามในศาสนา; ความชั่ว, ความมัวหมอง. ว. ชั่ว, มัวหมอง, เช่น คนใจบาป. (ป., ส. ปาป).

บุปผ,บุปผ-

หมายถึง[บุบผะ-] น. ดอกไม้. (ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).

บุษบ,บุษบ-

หมายถึง[บุดสะบะ-] น. ดอกไม้. (ส. ปุษฺป; ป. ปุปฺผ).

ปปัญจ,ปปัญจ-,ปปัญจะ

หมายถึง[ปะปันจะ-] (แบบ) น. ความเนิ่นช้า, ความนาน. ว. เนิ่นช้า. (ป.).

ประดิษฐ,ประดิษฐ-,ประดิษฐ์

หมายถึง[ปฺระดิดถะ-, ปฺระดิด] ก. ตั้งขึ้น, จัดทำขึ้น, คิดทำขึ้น, สร้างขึ้น, แต่งขึ้น. ว. ที่จัดทำขึ้นให้เหมือนของจริง เช่น ดอกไม้ประดิษฐ์, ที่คิดทำขึ้นไม่เหมือนธรรมชาติ เช่น ลายประดิษฐ์. (ส. ปฺรติษฺ; ป. ปติฏฺ).

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

ปริย,ปริย-

หมายถึง[ปฺริยะ-] ว. ที่รัก. (ส. ปฺริย; ป. ปิย).

ปริวรรต,ปริวรรต-

หมายถึง[ปะริวัด, ปะริวัดตะ-] ก. หมุนเวียน เช่น ปริวรรตเงินตรา; เปลี่ยนแปลง, เปลี่ยนไป, แปรไป. (ส. ปริวรฺต; ป. ปริวตฺต).

ปัณรส,ปัณรส-

หมายถึง[ปันนะระสะ-] ว. สิบห้า. (ป. ปณฺณรส).

ปุพพ,ปุพพ-,ปุพพะ

หมายถึง[ปุบพะ] ว. บุพ, บุพพะ. (ป.).

ปุรพ,ปุรพ-

หมายถึง[ปุระพะ-] ว. บุพ, บุพพะ. (ส. ปูรฺว).