ผลการค้นหา

ทอดเสียง

หมายถึงก. เอื้อนเสียงให้ยาวกว่าปรกติ.

บ่ายเบี่ยง

หมายถึงก. เลี่ยงพอให้พ้นไป (มักใช้แก่กริยาพูด), เบี่ยงบ่าย ก็ว่า.

หมดเกลี้ยง

หมายถึงว. ไม่มีเหลือ เช่น เด็กกินขนมจนหมดเกลี้ยง.

หางเสียง

หมายถึงน. กระแสเสียงที่ลงท้ายซึ่งแสดงนิสัย ความรู้สึก หรืออารมณ์ของผู้พูดเป็นต้น เช่นโกรธ อ่อนโยน.

เหวี่ยง

หมายถึง[เหฺวี่ยง] ก. ซัดเบี่ยงไป.

แหยง

หมายถึง[แหฺยง] ก. ขยาด, ย่อท้อ, ไม่คิดสู้, เช่น พอเห็นหน้าก็แหยงเสียแล้ว. ว. อาการที่รู้สึกขยาด ย่อท้อหรือไม่คิดสู้, แหยง ๆ ก็ว่า, เช่น รู้สึกแหยง ๆ.

เอาเยี่ยง

หมายถึงก. ทำตามเฉพาะที่เห็นว่าดีหรือเป็นประโยชน์.

มือเที่ยง

หมายถึงว. แน่, แม่นยำ, เช่น เขายิงปืนมือเที่ยง; มีความสามารถในการบังคับมือให้เขียนเส้นตรง เส้นโค้ง หรือลวดลายต่าง ๆ เป็นต้น ได้ตามที่ต้องการ เช่นในการเขียนเส้นตรงได้ตรงเหมือนไม้บรรทัดหรือเขียนวงกลมได้กลมดิกเป็นต้น.

ไม่ฟังเสียง

หมายถึงก. ดื้อดึง, ไม่ยอมเชื่อฟัง.

ยง

หมายถึงว. กล้าหาญ เช่น ยงยุทธ์ เยี่ยมยง, เก่งกล้าสามารถ เช่น ตัวยง.

ย่อแหยง

หมายถึง[-แหฺยง] ก. เกรงกลัว.

ยักเงี่ยง

หมายถึงก. หมอบลงและขยับศอกไปมา เป็นท่าหนึ่งของการเล่นเสือข้ามห้วย.