ตัวกรองผลการค้นหา
เอกมัย
หมายถึง[เอกกะ-] ว. เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน, เป็นแบบเหมือนกัน.
กะเพรา เป็นคำที่ถูกต้อง ✅
กะเพา, กระเพา, กระเพรา เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ประกีรณกะ,ประเกียรณกะ
หมายถึง[ปฺระกีระนะกะ, ปฺระเกียนระนะกะ] ว. เรี่ยราย, เบ็ดเตล็ด, กระจาย, ระคนกัน, คละกัน. (ส. ปฺรกีรฺณก; ป. ปกิณฺณก).
อาปณกะ
หมายถึง[-นะกะ] น. พ่อค้า. (ป.).
เอกพจน์
หมายถึง[เอกกะ-] (ไว) น. คำที่กล่าวถึงสิ่งเดียว.
กลเหย
หมายถึง[กะละ-] (โบ) ก. ระเหย, ซ่านออก.
ปกติ
หมายถึง[ปะกะติ, ปกกะติ] ว. ธรรมดา, เป็นไปตามเคย, ไม่แปลกไปจากธรรมดา, ปรกติ ก็ว่า. (ป.; ส. ปฺรกฺฤติ).
มักฏกะ
หมายถึง[มักกะตะกะ] (แบบ) น. แมงมุม. (ป. มกฺกฏก; ส. มรฺกฏก).
ลูกกะจ๊อก,ลูกกะโล่,ลูกจ๊อก
หมายถึง(ปาก) น. ผู้ที่อ่อนแอสู้ใครไม่ได้.
วรรธกะ
หมายถึง[วัดทะกะ] น. ผู้เจริญ. (ส. วรฺธก ว่า ผู้ทำให้เจริญ; ป. วฑฺฒก).
ดอกไม้พวง
หมายถึงน. ชื่อเพลงยาวกลอักษร ตัวอย่างว่า นิจาเอ๋ยกะไรเลยไม่เคยเห็น นิจาเอ๋ยกะไรน่านํ้าตากระเด็น นิจาเอ๋ยกะไรเปนได้เช่นนี้. (กลบท).
ซาง
หมายถึงน. ชื่อโรคชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าเป็นแก่เด็กเล็ก มีลักษณะเกิดเป็นเม็ดขึ้นในปากในคอ ลิ้นเป็นฝ้า มีอาการ เช่น ไม่กินนม ไม่กินข้าว ปวดหัวตัวร้อน มีชื่อต่าง ๆ เช่น ซางเพลิง ซางนํ้า ซางขโมย ซางโจร ซางโค.