ตัวกรองผลการค้นหา
โกหก
หมายถึงก. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง, พูดปด, พูดเท็จ, (มักใช้ในที่ไม่สุภาพ). (ป., ส. กุหก).
อา
หมายถึง(กลอน) ว. คำออกเสียงท้ายคำพูดในความรำพึงหรือวิตกเป็นต้น เช่น แม่อา พี่อา.
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.
เคยปาก
หมายถึงก. พูดอย่างนั้นเสมอ ๆ, พูดจนเป็นนิสัย.
วจี
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป.; ส. วจิ, วาจฺ).
วาท,วาท-
หมายถึง[วาด, วาทะ-] น. คำพูด, ถ้อยคำ; ลัทธิ, ความเห็น. (ป., ส.).
ฉาดฉาน
หมายถึงว. อาการที่พูดห้าวหาญและชัดถ้อยชัดคำ, ฉะฉาน ก็ใช้.
แก
หมายถึงส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วยซึ่งเป็นผู้ที่สนิทสนม หรือผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒; (ปาก) คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓.
ช่วง
หมายถึงก. มักใช้พูดเข้าคู่กับคำ ใช้ เป็น ช่วงใช้. (ไทยใหญ่ ช่วง ว่า ใช้).
เพ้อ
หมายถึงก. พูดโดยไม่มีสติ, พูดโดยไม่รู้ตัว, เช่น คนไข้เพ้อ.
โย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท.
บ้าน้ำลาย
หมายถึงว. ชอบพูดพล่าม, ชอบพูดเพ้อเจ้อ.