ผลการค้นหา

ประภพ

หมายถึงน. การเกิดก่อน; แดน, ที่เกิด. (ส. ปฺรภว).

เยาะ

หมายถึงก. พูดหรือแสดงกิริยาให้เจ็บใจชํ้าใจ โดยย้ำถึงความเสียเปรียบ ความด้อยกว่า หรือความผิดพลาด เช่น เยาะว่า ไหนว่าเก่งนัก ทำไมสอบตก.

เหตุการณ์

หมายถึงน. เรื่องที่เกิดขึ้น.

เสื่อมเสีย

หมายถึงก. เสียหาย เช่น เพราะถูกกล่าวหาว่าฉ้อราษฎร์บังหลวง จึงทำให้ชื่อเสียงของเขาเสื่อมเสียไปมาก. ว. ที่เสียหาย เช่น เขามีความประพฤติเสื่อมเสีย ไม่ควรจ้างให้มาทำงานด้วย.

หายนะ

หมายถึง[หายยะนะ] น. ความเสื่อม, ความเสียหาย, ความฉิบหาย. (ป.).

ตะเหลนเป๋น

หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.

เสวยพระชาติ

หมายถึงก. เกิด (ใช้แก่พระพุทธเจ้าเมื่อครั้งเกิดเป็นพระโพธิสัตว์).

สติไม่ดี

หมายถึงว. บ้า ๆ บอ ๆ; หลง ๆ ลืม ๆ เช่น หมู่นี้สติไม่ดี ทำงานผิดพลาดบ่อย ๆ.

หายน

หมายถึง[หายะนะ] น. ความเสื่อม, ความเสียหาย, ความฉิบหาย. (ป.).

เสียรังวัด

หมายถึงก. พลอยได้รับผิดด้วยในเหตุที่เกิดขึ้น, พลอยเสียหายไปด้วย, เช่น เด็กในบ้านไปขโมยมะม่วงของเพื่อนบ้าน เขามาต่อว่า เจ้าของบ้านก็พลอยเสียรังวัดไปด้วย.

แหวกประเพณี

หมายถึงก. ทำผิดประเพณีที่เคยกระทำกันมา.

ผิดหูผิดตา

หมายถึงก. ผิดสังเกต, ผิดแปลกไปจากเดิม.