คำสนธิ รวมคำสนธิ ตัวอย่าง การใช้คำสนธิ

12 เม.ย. 2567

Teacher Guru

 คอมเมนต์

คำสนธิ เป็นคำสมาสหรือไม่?

คำสนธิ หรือ คำสมาสที่มีสนธิ หรือ คำสมาสแบบสนธิ นั่นหมายความว่า คำสนธิ ถือเป็นคำสมาส ซึ่งเป็นประเภทหนึ่ของคำสมาสนั่นเอง

คำสนธิ คืออะไร?

คำสนธิ คือ การเชื่อมคำเข้าด้วยกัน โดยนำคำบาลีและสันสกฤตตั้งแต่ 2 คำขึ้นไปมาเชื่อมต่อกันเป็นคำเดียวกัน เสียงสุดท้ายของคำหน้า รับเสียงหน้าของคำหลัง

โดยมีการเปลี่ยนแปลงพยัญชนะ สระ และนิคหิตที่มาเชื่อม

เพื่อการกลมกลืนเสียงให้เป็นธรรมชาติของการออกเสียง และทำให้คำเหล่านั้นมีเสียงสั้นเข้า เช่น

สนธิเชื่อม : สนธิ = เชื่อม

*คำสมาสที่มีการเปลี่ยนแปลงเสียงขณะเมื่อนำ 2 คำมารวมเป็นคำเดียวกัน เรียกว่า คำสมาสที่มีการสนธิ

ลักษณะของคำสนธิ

1. เกิดจากคำมูลตั้งแต่ 2 คำขึ้นไป
2. ต้องเป็นคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเท่านั้น
3. มีการเชื่อมคำโดยเปลี่ยนแปลงสระ พยัญชนะ หรือนิคหิต ของคำเดิม
4. มักเรียงคำหลักไว้หลังคำขยาย ดังนั้นในการแปลความหมายจะแปลจากหลังไปหน้า

ชนิดของการสนธิ

การสนธิ แบ่งออกเป็น 3 ชนิด ตามลักษณะการเปลี่ยนแปลงอักษร คือ

1. สระสนธิ
2. พยัญชนะสนธิ
3. และ นิคหิตสนธิ

1. สระสนธิ

สระสนธิ เป็นการนำคำที่ลงท้ายด้วยสระไปสนธิกับคำที่ขึ้นต้นด้วยสระ ซึ่งเมื่อสนธิแล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงรูปสระ เพื่อให้เสียงสระ 2 เสียง ได้กลมกลืนเป็นเสียงเดียวกัน แบ่งออกเป็น 3 วิธี ได้แก่

1. อะ อา สนธิกับ อะ อา ได้เป็น อะ หรือ อา เช่น

2. อะ อา สนธิกับ อิ อี ได้เป็น อิ อี หรือ เอ เช่น

3. อะ อา สนธิกับ อุ อู ได้เป็น อุ อู หรือ โอ เช่น

4. อะ อา สนธิกับ เอ ไอ โอ เอา ได้เป็น เอ โอ ไอ หรือ เอา เช่น

5.  อิ อี สนธิกับ อิ อี ได้เป็น อิ อี หรือ เอ เช่น

6. อิ อี สนธิกับสระอื่นที่ไม่ใช่ อิ อี ด้วยกัน ต้องแปลง อิ อี เป็น ย ก่อน แล้วจึงสนธิกับสระหลัง และถ้าคำหน้ามีพยัญชนะตัวตามซ้อนกัน ก็ให้ลบตัวหน้าทิ้งหนึ่งตัวด้วย เช่น

7. อุ อู สนธิกับ อุ อู ได้เป็น อุ อู หรือ โอ เช่น

8. อุ อู สนธิกับสระอื่นที่ไม่ใช่ อุ อู ด้วยกัน ต้องแปลง อุ อู เป็น ว ก่อน แล้วจึงสนธิกับสระหลัง เช่น

2. พยัญชนะสนธิ

พยัญชนะสนธิ เป็นการเชื่อมคำระหว่างพยัญชนะกับพยัญชนะ โดยมีการเปลี่ยนแปลงพยัญชนะคำเดิมก่อนนำมาสนธิ ซึ่งเป็นวิธีการรวมคำในภาษาบาลีสันสกฤต ไทยรับมาใช้เพียงไม่กี่คำ เช่น

3. นิคหิตสนธิ

นิคหิตสนธิ เป็นการนำคำที่ลงท้ายด้วยนิคหิตไปสนธิกับคำที่ขึ้นต้นด้วยพยัญชนะ หรือสระก็ได้ มีหลักเกณฑ์ ดังนี้

1. นิคหิต สนธิกับ สระ แปลงนิคหิตเป็น ม เช่น

2. นิคหิต สนธิกับ พยัญชนะวรรค แปลงนิคหิตเป็นพยัญชนะตัวสุดท้ายของวรรคนั้น ๆ เช่น

3. นิคหิต สนธิกับ เศษวรรค (ย ร ล ว ศ ษ ส ห ฬ) แปลงนิคหิตเป็น ง เช่น

ประโยชน์ของการสนธิคำ

1. ได้รูปศัพท์ใหม่ที่เด่นด้วยความหมาย และได้รูปคำที่มีความสละสลวย
2. เป็นประโยชน์ในการแต่งคำประพันธ์ประเภทฉันท์ และร่าย

หลักการสังเกตคำสนธิ

1. คำสนธิต้องเป็นคำบาลี สันสกฤตเท่านั้น
2. เมื่อนำคำมาสนธิกันแล้ว จะกลายเป็นคำเดียว และจะต้องแปลจากคำหลังมาคำหน้า
3. คำที่จะนำมาสนธิกัน จะต้องมีทั้งสระหน้าและสระหลัง
4. เมื่อสนธิแล้วจะมีการเปลี่ยนแปลงพยัญชนะ สระ หรือนิคหิตที่เชื่อมเสมอ