ค้นเจอ 264 รายการ

ภาษาที่ในสมัยโบราณใช้เรียกอาจารย์สอนพิเศษตามบ้าน

ภาษาจีน西席

หล่อเหลา, สวย, ฉลาดเฉียบแหลม (ส่วนมากจะปรากฏในภาษาไป่ฮว้า)

ภาษาจีน

(ภาษา สำนวนการเขียนอารมณ์ที่แสดงออกฯลฯ)แฝงไว้ด้วยความหมายอันลึกซึ้ง

ภาษาจีน蕴藉

(ภาษาหนังสือ)ในสมัยเก่าหมายถึงสตรีควบคุมการหุงหาอาหารในบ้าน

ภาษาจีน中馈

ปลายพู่กันที่เขียนตะแคงข้าง, ในขณะที่เขียนตัวภาษาจีนด้วยพู่กัน

ภาษาจีน偏锋

มีความหมายเหมือนคำอธิบายภาษาจีนว่า กว่าจะ ก็แทบแย่

ภาษาจีน好容易

สารโบรบิน (ซึ่งมีสัญลักษณ์เป็น Br. มาจากภาษาลาติน)

ภาษาจีน

1.คำพูด ภาษา 2.พูด กล่าว 3.ชื่อสกุลชาวจีน

ภาษาจีน

(ภาษา ประเพณีนิยมฯลฯ)เกิดขึ้นด้วยความเคยชิน,คติกำหนดนิยมของมวลชน

ภาษาจีน约定俗成

(ภาษาหนังสือ) ห้องเล็ก 2 ห้อง ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องโถงใหญ่

ภาษาจีน

(ภาษาหนังสือ)กำแพงที่สูง,เมืองที่ถูกล้อมรอบด้วยข้าศึกใกล้ถูกตีแตกแล้ว

ภาษาจีน危城

วรรณคดีใหม่, วรรณคดีสมัยใหม่ (ภาษาไป่หว้ามีเนื้อหาต่อต้านจักรวรรดินิยม,ศักดินา)

ภาษาจีน新文学

 คำศัพท์ไทย – จีน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ