ผลการค้นหา

1.ภาษาที่งดงาม 2.ลา,อำลา 3.หลบ บอกปัด

ภาษาจีน辞

ละครอุปรากรปักกิ่งที่ใช้ภาษาปักกิ่งเป็นบทสนทนา

ภาษาจีน京白

รูปแบบการเขียนตัวภาษาจีนแบบหวัดที่เชื่อมโยงต่อเนื่องกัน

ภาษาจีน狂草

หมวดนำหน้าภาษาจีนด้านข้าง คือส่วนด้านขวาของคำศัพท์

ภาษาจีน右耳

ภาษาที่ในสมัยโบราณใช้เรียกอาจารย์สอนพิเศษตามบ้าน

ภาษาจีน西席

หล่อเหลา, สวย, ฉลาดเฉียบแหลม (ส่วนมากจะปรากฏในภาษาไป่ฮว้า)

ภาษาจีน

(ภาษา สำนวนการเขียนอารมณ์ที่แสดงออกฯลฯ)แฝงไว้ด้วยความหมายอันลึกซึ้ง

ภาษาจีน蕴藉

แป้งชนิดหนึ่งที่มาจากการผสมหลายๆชนิด เกิดในสมัยสงครามต่อต้านญี่ปุ่นของจีน

ภาษาจีน混合面儿

(ภาษาหนังสือ)ในสมัยเก่าหมายถึงสตรีควบคุมการหุงหาอาหารในบ้าน

ภาษาจีน中馈

ปลายพู่กันที่เขียนตะแคงข้าง, ในขณะที่เขียนตัวภาษาจีนด้วยพู่กัน

ภาษาจีน偏锋

คำที่ใช้ร้องกันในขณะที่ทำงานหนัก ซึ่งตรงกับภาษาไทยว่าฮุยเลฮุย

ภาษาจีน杭育

มีความหมายเหมือนคำอธิบายภาษาจีนว่า กว่าจะ ก็แทบแย่

ภาษาจีน好容易