ค้นเจอ 48 รายการ

ในสมัยโบราณใช้เรียกจีนทางฝั่งตะวันตกซึ่งเลยยู่หมันกวาน yu men guan (กำแพงเมืองจีนทางฝั่งตะวันตก)ขึ้นไป

ภาษาจีน西域

เป็นคำที่ใช้เรียกรวมราชวงศ์ฮั่นตะวันตกและราชวงศ์ฮั่นตะวันออก

ภาษาจีน两汉

ทำทีจะบุกโจมตีด้านทิศตะวันออกแต่กลับบุกทิศตะวันตก

ภาษาจีน声东击西

5 ยาม, เริ่มนับตั้งแต่ตอนเย็นตะวันตกดินจนถึงฟ้าสาง

ภาษาจีน五更

แนวหลังใหญ่ หมายถึงเขตภูมิภาคตะวันตกเฉียงใต้และตะวันตกเฉียงเหนือที่อยู่ภายใต้การปกครองของก๊กมินตั่งในช่วงสงครามต่อต้านญี่ปุ่น

ภาษาจีน大后方

1.ขนบธรรมเนียมประเพณีแบบชาวยุโรป 2.เต็มไปด้วยขนบธรรมเนียมประเพณีชาวตะวันตก

ภาษาจีน洋气

ในสมัยเก่าหมายถึงสมาชิกเก่าของอั้งยี่ อยู่ตามมณฑลต่าง ๆ ทางทิศตะวันตกเฉียงใต้

ภาษาจีน袍哥

ส่วนมากจะหมายถึงภาคตะวันตกเฉียงใต้ของเอเซียและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของแอฟริกา

ภาษาจีน近东

การรักษาโรคแขนงหนึ่งของทางตะวันตกที่ใช้นิ้วมือหรือค้อนเล็กๆเคาะเบาๆตามร่างกายเพื่อวินิจฉัยโรค

ภาษาจีน叩诊

เส้นทางยาวนับพันกิโลเมตรพาดผ่านเหนือมณฑลกันซูซึ่งด้านตะวันตกของแม่น้ำฮวงโห จึงเรียกว่า เหอซี

ภาษาจีน河西走廊

ด้านขวาง แนวนอน แนวตะวันออกไปยังตะวันตกตามลักษณะภูมิประเทศ ทางขวาง ตามขวาง ทำให้สิ่งของหันไปทางขวาง ใช้อำนาจบาตรใหญ่ ยังไงๆ ถึงอย่างไรก็

ภาษาจีน

1.สุ่มสี่สุ่มห้า 2.ชนชาตินอกประเทศจีนที่อยู่ทางด้านตะวันตกและด้านทิศเหนือ 3.ศัพท์คำถามเพราะเหตุใด ทำไม 4.เครา

ภาษาจีน

 คำศัพท์ไทย – จีน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ