ผลการค้นหา

รูปแบบการเขียนตัวภาษาจีนแบบหวัดที่เชื่อมโยงต่อเนื่องกัน

ภาษาจีน狂草

หมวดนำหน้าภาษาจีนด้านข้าง คือส่วนด้านขวาของคำศัพท์

ภาษาจีน右耳

ภาษาที่ในสมัยโบราณใช้เรียกอาจารย์สอนพิเศษตามบ้าน

ภาษาจีน西席

หล่อเหลา, สวย, ฉลาดเฉียบแหลม (ส่วนมากจะปรากฏในภาษาไป่ฮว้า)

ภาษาจีน

(ภาษา สำนวนการเขียนอารมณ์ที่แสดงออกฯลฯ)แฝงไว้ด้วยความหมายอันลึกซึ้ง

ภาษาจีน蕴藉

(ภาษาหนังสือ)ในสมัยเก่าหมายถึงสตรีควบคุมการหุงหาอาหารในบ้าน

ภาษาจีน中馈

ปลายพู่กันที่เขียนตะแคงข้าง, ในขณะที่เขียนตัวภาษาจีนด้วยพู่กัน

ภาษาจีน偏锋

คำที่ใช้ร้องกันในขณะที่ทำงานหนัก ซึ่งตรงกับภาษาไทยว่าฮุยเลฮุย

ภาษาจีน杭育

มีความหมายเหมือนคำอธิบายภาษาจีนว่า กว่าจะ ก็แทบแย่

ภาษาจีน好容易

สารโบรบิน (ซึ่งมีสัญลักษณ์เป็น Br. มาจากภาษาลาติน)

ภาษาจีน溴

1.คำพูด ภาษา 2.พูด กล่าว 3.ชื่อสกุลชาวจีน

ภาษาจีน言

(ภาษา ประเพณีนิยมฯลฯ)เกิดขึ้นด้วยความเคยชิน,คติกำหนดนิยมของมวลชน

ภาษาจีน约定俗成