ตัวกรองผลการค้นหา
ทะเลาะเบาะแว้งกัน โต้แย้งกัน
ภาษาจีน纷争
ทะเลาะวิวาท, ด่ากัน
ภาษาจีน骂架
ฉอเลาะ
ภาษาจีน) ; 甜蜜的谈情说爱
ทะเลาะ
ภาษาจีน争吵
ลัดเลาะ
ภาษาจีน抄近路
1.คำเรียกผู้ศึกษาศาสนาอิสลามอย่างเคารพ 2.คำเรียกมุสลิมที่นับถือพระอัลเลาะห์ บริเวณมลทลซินเจียงของประเทศจีน
ภาษาจีน毛拉
เป็นปากเป็นเสียงกัน ทะเลาะวิวาท
ภาษาจีน吵嘴
ปากเก่ง ปากฉอเลาะ
ภาษาจีน嘴乖
(ผ้านวม)เลาะออกมาซัก
ภาษาจีน拆洗
หน้าบวมช้ำหลักการจากทะเลาะวิวาท
ภาษาจีน鼻青脸肿
ความยุ่งเหยิง, ข้อพิพาท, การทะเลาะเบาะแว้ง
ภาษาจีน纠葛
ภาษาจีน用言语取悦或讨好