ตัวกรองผลการค้นหา
ภาษาที่ในสมัยโบราณใช้เรียกอาจารย์สอนพิเศษตามบ้าน
ภาษาจีน西席
หล่อเหลา, สวย, ฉลาดเฉียบแหลม (ส่วนมากจะปรากฏในภาษาไป่ฮว้า)
ภาษาจีน
(ภาษา สำนวนการเขียนอารมณ์ที่แสดงออกฯลฯ)แฝงไว้ด้วยความหมายอันลึกซึ้ง
ภาษาจีน蕴藉
(ภาษาหนังสือ)ในสมัยเก่าหมายถึงสตรีควบคุมการหุงหาอาหารในบ้าน
ภาษาจีน中馈
ปลายพู่กันที่เขียนตะแคงข้าง, ในขณะที่เขียนตัวภาษาจีนด้วยพู่กัน
ภาษาจีน偏锋
มีความหมายเหมือนคำอธิบายภาษาจีนว่า กว่าจะ ก็แทบแย่
ภาษาจีน好容易
สารโบรบิน (ซึ่งมีสัญลักษณ์เป็น Br. มาจากภาษาลาติน)
ภาษาจีน溴
1.คำพูด ภาษา 2.พูด กล่าว 3.ชื่อสกุลชาวจีน
ภาษาจีน言
(ภาษา ประเพณีนิยมฯลฯ)เกิดขึ้นด้วยความเคยชิน,คติกำหนดนิยมของมวลชน
ภาษาจีน约定俗成
(ภาษาหนังสือ) ห้องเล็ก 2 ห้อง ที่อยู่ตรงข้ามกับห้องโถงใหญ่
ภาษาจีน庑
(ภาษาหนังสือ)กำแพงที่สูง,เมืองที่ถูกล้อมรอบด้วยข้าศึกใกล้ถูกตีแตกแล้ว
ภาษาจีน危城
วรรณคดีใหม่, วรรณคดีสมัยใหม่ (ภาษาไป่หว้ามีเนื้อหาต่อต้านจักรวรรดินิยม,ศักดินา)
ภาษาจีน新文学