ตัวกรองผลการค้นหา
1.ภาษาที่งดงาม 2.ลา,อำลา 3.หลบ บอกปัด
ภาษาจีน辞
ละครอุปรากรปักกิ่งที่ใช้ภาษาปักกิ่งเป็นบทสนทนา
ภาษาจีน京白
รูปแบบการเขียนตัวภาษาจีนแบบหวัดที่เชื่อมโยงต่อเนื่องกัน
ภาษาจีน狂草
หมวดนำหน้าภาษาจีนด้านข้าง คือส่วนด้านขวาของคำศัพท์
ภาษาจีน右耳
ภาษาที่ในสมัยโบราณใช้เรียกอาจารย์สอนพิเศษตามบ้าน
ภาษาจีน西席
หล่อเหลา, สวย, ฉลาดเฉียบแหลม (ส่วนมากจะปรากฏในภาษาไป่ฮว้า)
ภาษาจีน
(ภาษา สำนวนการเขียนอารมณ์ที่แสดงออกฯลฯ)แฝงไว้ด้วยความหมายอันลึกซึ้ง
ภาษาจีน蕴藉
แป้งชนิดหนึ่งที่มาจากการผสมหลายๆชนิด เกิดในสมัยสงครามต่อต้านญี่ปุ่นของจีน
ภาษาจีน混合面儿
(ภาษาหนังสือ)ในสมัยเก่าหมายถึงสตรีควบคุมการหุงหาอาหารในบ้าน
ภาษาจีน中馈
ปลายพู่กันที่เขียนตะแคงข้าง, ในขณะที่เขียนตัวภาษาจีนด้วยพู่กัน
ภาษาจีน偏锋
คำที่ใช้ร้องกันในขณะที่ทำงานหนัก ซึ่งตรงกับภาษาไทยว่าฮุยเลฮุย
ภาษาจีน杭育
มีความหมายเหมือนคำอธิบายภาษาจีนว่า กว่าจะ ก็แทบแย่
ภาษาจีน好容易