คำศัพท์ภาษาไทย

เปื่อย

ภาษาจีน烂

คำอ่าน [làn]

ภาษาจีน腐烂

คำอ่าน [fǔ làn]

พจนานุกรมไทย เปื่อย หมายถึง:

  1. ว. ที่ขาดง่าย เช่น ด้ายเปื่อย, ที่หลุดจากกันง่าย เช่น ผ้าเปื่อย, ยุ่ยง่าย เช่น เนื้อเปื่อย, ที่มีน้ำเหลืองเยิ้ม เช่น แผลเปื่อย.

 ภาพประกอบ

  • เปื่อย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เปื่อย ภาษาจีน 烂 คำอ่าน [làn]
  • เปื่อย ภาษาจีนคืออะไร, คำศัพท์ภาษาไทย - จีน เปื่อย ภาษาจีน 腐烂 คำอ่าน [fǔ làn]

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่คล้ายกัน

กาก, ผุ, เปื่อย จมูกเปื่อย เก็บเกี่ยวอุดมสมบูรณ์ เขียวชอุ่มเป็นพุ่มพฤกษ์ เทศกาลไหว้พระจันทร์ (เนื้อ)เปื่อย, ยุ่ยมาก, เละมาก, แตกกระจายไม่เป็นชิ้นเป็นอัน เน่า, เปื่อย, เต้าหู้ เน่าเปื่อย เปื่อย, เน่าเปื่อย, แก่ เปื่อยพุพอง เปื่อยเน่าเปื่อยเป็นหนอง เปื่อยยุ่ย, เน่าเปื่อย เปื่อยเน่า

 กลับไปที่หน้าหลัก "คำศัพท์ไทย – จีน"

หาคำศัพท์ไม่เจอ หรือยังไม่เห็นคำที่ต้องการ?

ช่วยแนะนำคำใหม่ให้เราสิ
แจ้งเพิ่มคำ

 ความคิดเห็นในหัวข้อ "เปื่อย"

 คำศัพท์ไทย – จีน จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ

ดูหมวดหมู่ทั้งหมด

 บทความยอดนิยม

ดูบทความ ภาษาจีน

 บทความล่าสุด

ดูบทความ ภาษาจีน

 บทความอื่น ๆ จาก "Wordy Guru"

ดูบทความทั้งหมด

 คำศัพท์ภาษาไทย - จีนที่แนะนำมาใหม่

ก ภาษาจีนคืออะไร

กำแพงเพชร ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเย่น ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเจนเพอร์ออกไซด์ ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโดรเจนซัลไฟด์ ภาษาจีนคืออะไร

ไฮโล ภาษาจีนคืออะไร

ค้นหาคำศัพท์ภาษาไทย - จีนทั้งหมด