ผลการค้นหา

ถ้อยที่ถ้อยอาศัย

หมายถึงต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยกัน

ศรศิลป์ไม่กินกัน

หมายถึง(กลอน) ก. ทำอันตรายกันไม่ได้ เช่น ถ้อยทีศรศิลป์ไม่กินกัน. (รามเกียรติ์ ร. ๖); ไม่ถูกกัน, ไม่ลงรอยกัน, ไม่ชอบหน้ากัน, เช่น พี่น้องคู่นี้ศรศิลป์ไม่กินกัน เจอหน้ากันเมื่อใดต้องทะเลาะกันเมื่อนั้น.

น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าอัชฌาสัย

หมายถึงเมื่ออยู่ในสังคมเดียวกันก็ย่อมต้องพึ่งพาอาศัยกันเป็นธรรมดา

ลงเรือแป๊ะ ต้องตามใจแป๊ะ

หมายถึงเมื่ออะไรๆ ต้องอาศัยเขา ก็ต้องตามใจเขา ถ้าไปขัดใจเขา เขาอาจไม่ช่วยเราหรือไล่เราออกก็ได้

กินบนเรือนขี้บนหลังคา

หมายถึงคนเนรคุณอาศัยบ้านเขาหรือเขาให้ความช่วยเหลือแต่กลับทำความบัดซบให้

หนักแผ่นดิน

หมายถึงไม่รู้คุณของแผ่นดินที่อาศัย, ทรยศต่อบ้านเมืองของตน, เสนียดสังคม

น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า

หมายถึงทุกคนต้องพึ่งพาอาศัยกัน ต้องเห็นอกเห็นใจกัน จึงควรผูกไมตรีกันไว้

หนีร้อนมาพึ่งเย็น

หมายถึงหนีจากที่ที่มีความเดือดร้อนมาอาศัยอยู่ในที่ที่มีความสงบสุข

หนีร้อนมาพึ่งเย็น

หมายถึงหนีจากที่ที่มีความเดือดร้อนมาอาศัยอยู่ในที่ที่มีความสงบสุข

ร่มไม้ชายคา

หมายถึงที่พึ่งพาอาศัย เช่น ต้องไปพึ่งร่มไม้ชายคาของผู้อื่น.

ยืมจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึงอาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง

พึ่งจมูกคนอื่นหายใจ

หมายถึงอาศัยผู้อื่นทำงานให้มักไม่สะดวกเหมือนทำด้วยตนเอง