คำในภาษาไทยเสน่ห์คำบาลีสิเนห, เสฺนหคำสันสกฤตเสฺนหความหมายความรักเสน่ห์ อ่านว่าอ่านว่า /สะ-เหฺน่/เสน่ห์ หมายถึง?พจนานุกรมไทย เสน่ห์ หมายถึง:[สะเหฺน่] น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.ดูทั้งหมด ภาพประกอบ เสน่ห์ คำบาลีและสันสกฤตที่คล้ายกันเกษตราธิการ เกษียณ เคารพ เชษฐา เท่ห์ เนตร เนรมิตร เบญจเพส เยาว์ เล่ห์ เวที เสถียรแชร์บทความนี้ แชร์ กลับไปที่หน้าหลัก "คำบาลีและสันสกฤตที่ไทยนำมาใช้"ก่อนหน้าเสถียรถัดไปเสนา