คงคา หมายถึง น. นํ้า, แม่นํ้า, ใช้เป็นสามัญว่า แม่พระคงคา หมายถึง เจ้าแม่ประจํานํ้า, ชื่อแม่นํ้าสําคัญสายหนึ่งในประเทศอินเดีย. (ป., ส. คงฺคา ว่า ผู้ไปเร็ว, ผู้ไหลเชี่ยว); เรียกส่วนของท่อเหล้าในโรงต้มกลั่นว่า ท่อคงคา.
ชลธาร หมายถึง น. ลํานํ้า, ลําคลอง, ร่องนํ้า, ห้วย, ทะเลสาบ.
ชลธี หมายถึง น. ทะเล. (ป.).
ชลาลัย หมายถึง น. ทะเล, แม่นํ้า. (ป., ส. ชล + อาลย = ที่อยู่ของนํ้า).
ชลาศัย หมายถึง น. บ่อ, สระ, ทะเล; ปลา. (ส.; ป. ชลาสย).
ชโลทร หมายถึง [ชะโลทอน] น. แม่นํ้า, ทะเล, ห้วงนํ้า, ท้องนํ้า. (ป., ส. ชล + อุทร).
ทึก หมายถึง น. น้ำ. (ข.).
ธาร หมายถึง [ทาน] น. การทรงไว้, การรับไว้, การหนุน, มักใช้เป็นบทหลังสมาส เช่น จุฑาธาร. (ป., ส.).
ธารา หมายถึง น. สายนํ้า, ลําธาร, ห้วย, หยาดนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).
นที หมายถึง [นะ-] (แบบ) น. แม่นํ้า. (ป.).
รัตนากร หมายถึง น. คลังเงินทอง; ทะเล. (ส.).
สมุทร หมายถึง [สะหฺมุด] น. ดาวเนปจูน.
สลิล หมายถึง [สะลิน] น. นํ้า. (ป., ส.).
สาคร หมายถึง [-คอน] น. แม่นํ้า, ทะเล. (ป., ส.).
สาคเรศ หมายถึง [-คะเรด] (กลอน) น. แม่นํ้า, ทะเล.
สินธุ หมายถึง น. ลํานํ้า, แม่นํ้า, สายนํ้า, นํ้า, ทะเล, มหาสมุทร, ใช้ว่า สินธุ์ หรือ สินธู ก็มี เช่น สุวรรณหงส์เหินเห็จฟ้า ชมสินธุ์ (พยุหยาตรา), สินสมุทรสุดรักพระธิดา เอาใส่บ่าแบกว่ายสายสินธู. (อภัย); ชื่อแม่นํ้าสําคัญสายหนึ่งในชมพูทวีป ปัจจุบันอยู่ในประเทศอินเดียและปากีสถาน. (ป., ส.).
สินธุ์ หมายถึง (กลอน) น. ลำน้ำ, แม่น้ำ, สายน้ำ, น้ำ, ทะเล, มหาสมุทร, เช่น เหาะข้ามสินธุ์ไปยังขุนยุคุนธร. (สมบัติอัมรินทร์), ใช้ว่า สินธุ หรือ สินธู ก็มี.
อรรณพ หมายถึง [อันนบ] น. ห้วงนํ้า, ทะเล, มหาสมุทร. (ส. อรฺณว; ป. อณฺณว).
อัมพุ หมายถึง น. นํ้า. (ป., ส.).
