ผลการค้นหา

พริก

ภาษาพม่าငရုတ္သီး

พริก

ภาษาเกาหลี고추

พริก

อ่านว่าพฺริก

พริก

ภาษาจีน辣椒

พริก

ภาษาญี่ปุ่น唐辛子

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとうがらし

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อไม้ล้มลุกในสกุล Capsicum วงศ์ Solanaceae ผลมีรสเผ็ด มีหลายชนิด เช่น พริกขี้หนู (C. frutescens L.), พริกหยวก พริกชี้ฟ้า (C. annuum L.).

พริก

หมวดหมู่คำไวพจน์ เครื่องปรุง

พริก

ภาษาเกาหลี고추

พริก

ภาษาจีน辣子

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่อนกชนิด Metopidius indicus ในวงศ์ Jacanidae ตัวสีนํ้าตาลเป็นมันวาว หางตาขาว ปากเหลือง นิ้วตีนยาวมากสำหรับใช้เดินบนพืชนํ้า บินไม่เก่ง กินพืชนํ้าและแมลง.

พริก

หมายถึง[พฺริก] น. ชื่องูพิษขนาดเล็กในสกุล Maticora วงศ์ Elapidae ตัวขนาดดินสอดำแต่ยาวมาก สีสวย ในประเทศไทยมี ๒ ชนิด คือ พริกท้องแดง (M. bivirgata) และ พริกสีนํ้าตาล (M. intestinalis).

พริก

ภาษาลาวหมากเผ็ด