สันสกฤต
ภาษาจีน梵语
ภาษาจีน梵语
หมายถึง[-สะกฺริด] น. ชื่อภาษาในตระกูลอินเดีย-ยุโรป ซึ่งมีใช้ในวรรณคดีอินเดียโบราณ เช่น คัมภีร์ฤคเวท ยชุรเวท สามเวท ต่อมาใช้ในวรรณคดีของพราหมณ์โดยทั่วไป และในคัมภีร์พระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน, ใช้ว่า สังสกฤต ก็มี. ว. ที่ทำให้ดีพร้อมแล้ว, ที่ทำให้ประณีตแล้ว, ที่ขัดเกลาแล้ว. (ส. สํสฺกฤต; ป. สกฺกฏ).
คำสันสกฤตชี
อ่านว่าสัน-สะ-กฺริด
ภาษาญี่ปุ่นサンスクリット
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นサンスクリット
nแปลว่าสันสกฤต
Nมัคทายก, มรรคทายก เป็นคำที่เขียนผิด ❌
แปลว่าสันสกฤต
Nแปลว่าบาลี
Nแปลว่า(ละติน, ฮิบรู) ความดีงาม ความชอบ (สันสกฤต) นิ่มนวล (สแกนดิเนเวียน) งดงาม สง่างาม
วันพุธกลางวัน+4คำบาลีบาลี
คำสันสกฤตสันสกฤต
แปลว่า(ละติน, ฮิบรู) ความดีงาม ความชอบ (สันสกฤต) นิ่มนวล (สแกนดิเนเวียน) งดงาม สง่างาม
วันพุธกลางวัน+4