อาชญา
หมวดหมู่คำไวพจน์ อำนาจ
คำไวพจน์ อำนาจหมวดหมู่คำไวพจน์ อำนาจ
คำไวพจน์ อำนาจอ่านว่าอาด-ยา
คำบาลีอาณา
คำสันสกฤตอาชฺญา
หมายถึง[อาดยา, อาดชะยา] น. อำนาจ; โทษ (มักใช้สำหรับพระเจ้าแผ่นดินหรือเจ้านาย) เช่น พระราชอาชญา. (ส.; ป. อาณา); (กฎ; โบ; เลิก) คดีที่เกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า คดีอาชญา หรือ ความอาชญา, คู่กับ ความแพ่ง ซึ่งไม่เกี่ยวด้วยโทษหลวง เช่นความมรดก; ศาลที่ชำระความเกี่ยวกับโทษหลวง เรียกว่า ศาลอาชญา คู่กับ ศาลแพ่ง ซึ่งชำระความแพ่ง; คำ อาชญา นี้ปัจจุบันนิยมใช้คำ อาญา เป็นพื้น.
อ่านว่าอาด-ชะ-ยา
ภาษาจีน刑事
หมายถึงก. ทำให้เดือดร้อน เช่น เบียดเบียนสัตว์ โรคภัยเบียดเบียน เบียดเบียนเพื่อนให้สิ้นเปลือง.
ภาษาจีน侵扰
ภาษาจีน损害
แปลว่าเบียดเบียน
Vแปลว่าอาชญาวิทยา
N