สำแดง
หมายถึงก. แสดง, ทำให้เห็นปรากฏ, เช่น สำแดงฤทธิ์ สำแดงเดช ปีศาจสำแดงตน. (แผลงมาจาก แสดง).
หมายถึงก. แสดง, ทำให้เห็นปรากฏ, เช่น สำแดงฤทธิ์ สำแดงเดช ปีศาจสำแดงตน. (แผลงมาจาก แสดง).
ภาษาญี่ปุ่น言明する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นげんめいする
vหมายถึงคำกล่าวประกอบชื่อผู้อื่นซึ่งปรากฏอยู่เฉพาะหน้า, เป็นสำนวนแปลบาลีเก่า ใช้ในที่ซึ่งพระพุทธเจ้าตรัสกับพระสาวก เช่น สำแดงอานนท์.
ภาษาญี่ปุ่น宣言する
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせんげんする
vภาษาจีน表示
หมายถึงน. ของแสลงที่ทำให้โรคกำเริบ, สำแลง ก็ว่า, ใช้ในคำว่า ผิดสำแดง หรือ ผิดสำแลง.
ภาษาจีน出示
แปลว่าสำแดง
Vภาษาจีน显示
ภาษาจีน自己
ภาษาจีน显示权利