ผลการค้นหา

นักเลง

หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในสิ่งนั้น ๆ เช่น นักเลงหนังสือ นักเลงการพนัน; ผู้เกะกะระราน เช่น เป็นนักเลง, นักเลงโต ก็ว่า. ว. มีใจกว้าง กล้าได้กล้าเสีย เช่น ใจนักเลง.

นักเลง

ภาษาจีน流氓

นักเลง

ภาษาเกาหลี깡패

นักเลง

ภาษาจีน地痞

คนใดเป็นนักเลงหญิง นักเลงสุรา และนักเลงการพนัน ย่อมล้างผลาญทรัพย์ที่ตนได้แล้ว ๆ , ข้อนั้นเป็นเหตุแห่งผู้ฉิบหาย

habitual drinker

แปลว่านักเลงสุรา

ruffian

แปลว่านักเลง

พนัน, พนันกัน

ภาษาเกาหลี내기하다

การพนัน

ภาษาญี่ปุ่น賭博

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นとばく

พนัน

ภาษาเกาหลี도박

พนัน

การพนัน

ภาษาจีน赌博