ผลการค้นหา

แผล

หมายถึง[แผฺล] น. เนื้อหนังที่แตกแยกออกเพราะเป็นโรคหรือถูกของมีคมเป็นต้น เช่น ขาเป็นแผล; รอยชำรุด เช่น ทุเรียนเป็นแผล เนื้อผลไม้เป็นแผล.

เป็นแผล

ภาษาญี่ปุ่น傷が有る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきずがある

แผล

ภาษาพม่าအနာ

แผล

ภาษาญี่ปุ่น傷

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นきず

เป็นแผล

ภาษาเกาหลี상처가 나다

แผล

ภาษาเกาหลี상처

wound

แปลว่าบาดแผล, แผล

แผล

ภาษาเกาหลี부상

แผล

อ่านว่าแผฺล

แผล

ภาษาจีน疡

แผล

ภาษาจีน伤口

วณ,วณ-,วณะ

หมายถึง[วะนะ-] น. แผล, ฝี. (ป.; ส. วฺรณ).