เสพ
ภาษาจีน吃喝
ภาษาจีน吃喝
เสพย์ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
หมายถึงก. คบ เช่น ซ่องเสพ; กิน, บริโภค, เช่น เสพสุรา; ร่วมประเวณี เช่น เสพเมถุน. (ป., ส.).
หมายถึงเสียงบรรเลงดนตรี
แปลว่าเสพ
Vภาษาจีน使用
คำบาลีอุปโภค
คำสันสกฤตอุปโภค
หมายถึง[สะเหฺวย] (ราชา) ก. กิน, เสพ, เช่น เสวยพระกระยาหาร เสวยพระสุธารส; ครอง เช่น เสวยราชย์. (ข. โสฺวย).
หมายถึง[บอริโพก] ก. กิน (ใช้เฉพาะอาการที่ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ) เช่น บริโภคอาหาร, เสพ เช่น บริโภคกาม; ใช้สิ้นเปลือง, ใช้สอย, เช่น บริโภคสมบัติ, คู่กับ อุปโภค. (ป. ปริโภค).
แปลว่าเสพสุรา
Vส้องเสพ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
แปลว่าเสพติด
ADJ