หลาน
หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.
หมายถึงน. ลูกของลูก; ลูกของพี่หรือของน้อง.
หมายถึงน. ผู้มีอายุคราวลูกหรือหลานที่เป็นญาติห่าง ๆ หรือที่นับว่าเป็นญาติ เช่น เด็ก ๆ เหล่านี้ล้วนเป็นลูกหลานฉันทั้งนั้น; ผู้สืบเชื้อสาย เช่น สมบัติเก่าลูกหลานเก็บรักษาไว้ได้.
ภาษาญี่ปุ่น末裔
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นまつえい
nภาษาเกาหลี자손, 후손
แปลว่าลูกหลาน
Nภาษาญี่ปุ่น子孫
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしそん
nภาษาจีน后裔
ภาษาจีน儿孙
ภาษาจีน子孙
แปลว่าเหลน, หลานของลูก
Nแปลว่าให้กำเนิด (ลูกหลาน)
VT