เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล
หมวดหมู่คำไวพจน์ เมืองหลวง
คำไวพจน์ เมืองหลวงหมวดหมู่คำไวพจน์ เมืองหลวง
คำไวพจน์ เมืองหลวงหมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.
หมายถึงโลกเป็นที่อยู่ของคนเรียก เมืองคน เป็นที่อยู่ของเทวดาเรียก เมืองสวรรค์ เป็นที่อยู่ของพรหมเรียก เมืองพรหม เป็นที่ตั้งของรัฐบาลเรียก เมืองหลวง เมืองที่ขึ้นความปกครองเรียก เมืองขึ้น เมืองนอกจากเมืองเราเรียก เมืองนอก.
หมายถึงรุ่งเรือง สว่าง สุกใส อย่างว่า เมืองเมืองจอนใส่หูเฮืองม้าว (กาไก) เมืองเมืองเหลื้อมพระกายกองแจ้งสว่างขายี่ผู้ธรรม์เหง้าอ่อนชาย (ฮุ่ง).
หมายถึง[รัดถะบาน] น. องค์กรปกครองประเทศ, คณะบุคคลที่ใช้อำนาจบริหารในการปกครองประเทศ.
ภาษาญี่ปุ่น政府
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นせいふ
nภาษาเกาหลี정부
ภาษาจีน政府
ภาษาจีน内阁
ภาษาเกาหลี국립
อ่านว่ารัด-ถะ-บาน
ภาษาจีน联合政府