เขมร
ภาษาจีน高棉族
ภาษาจีน高棉族
หมายถึง[ขะเหฺมน] น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า เขมร เช่น เขมรไทรโยค เขมรโพธิสัตว์ เขมรลออองค์.
อ่านว่าขะ-เหฺมน
ภาษาจีน高棉人
หมายถึง[ขะเหฺมน] น. ชื่อประเทศและชนชาติที่อยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีพรมแดนติดต่อกับไทย ลาว และเวียดนาม มีภาษาพูดอยู่ในตระกูลมอญ-เขมร และมีอักษรของตนเองใช้ เรียกว่า อักษรขอม.
แปลว่าภาษาเขมร, คนเขมร, ชาวเขมร
Nแปลว่าคนกัมพูชา, คนเขมร, ชาวเขมร
Nย่อมาจากภาษาเขมร
ย่อมาจากเขมรแดง
ภาษาจีน高棉系少数民族
หมายถึงรุ่งเรือง สว่าง สุกใส อย่างว่า เมืองเมืองจอนใส่หูเฮืองม้าว (กาไก) เมืองเมืองเหลื้อมพระกายกองแจ้งสว่างขายี่ผู้ธรรม์เหง้าอ่อนชาย (ฮุ่ง).
แปลว่ามีความสุขความยินดี
วันพุธกลางวัน+2