อีสาน
หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).
หมายถึงน. ทิศตะวันออกเฉียงเหนือ. (ป. อีสาน; ส. อีศาน).
อิสาน, -สาณ เป็นคำที่เขียนผิด ❌
ภาษาจีน东北
หมายถึงน. พระศิวะหรือพระรุทระ.
ภาษาเกาหลี동북부
อ่านว่าอี-สาน
แปลว่าอีสาน
Nหมายถึงน. โลหะทำเป็นรูปกลมกลวง มีลูกกลิ้งเล็ก ๆ อยู่ข้างในเพื่อให้เกิดเสียง ใช้ผูกคอสัตว์หรือข้อเท้าเป็นต้น, กระพรวน พรวน หรือ ลูกกระพรวน ก็ว่า; (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) มะหิ่ง หรือ หมากหิ่ง.
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ก. ลื่น.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ทำนองเพลงที่ใช้ตีโปงลาง.
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. กิ้งก่า. (ดู กิ้งก่า).
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ปะรำ.