ผลการค้นหา

พระกระยาต้ม

หมายถึงข้าวต้ม

พระกระยาต้ม

หมายถึงข้าวต้ม

กระยา

หมายถึงน. เครื่อง, สิ่งของ, เครื่องกิน, เช่น เทียนธูปแลประทีปชวาลา เครื่องโภชนกระยา สังเวยประดับทุกพรรณ. (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ครั้งกรุงเก่า), เขียนเป็น กรยา ก็มี เช่น พระไพรดมานโฉม นุบพิตรแลงผอง มนตรอัญสดุดิยฮอง กรยานุถกลทาบ. (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ขุนเทพกะวีแต่ง).

พระกระยาตัง

หมายถึงข้าวตัง

ข้าวเสวย

หมายถึงข้าว หรือเรียกว่า พระกระยา

พระกระยาเสวย, พระกระยา

หมายถึงข้าว

กระยาด,-กระยาด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระยืด เป็น กระยืดกระยาด.

ต้ม

หมายถึงก. กิริยาที่เอาของเหลวเช่นนํ้าใส่ภาชนะแล้วทำให้ร้อนให้เดือดหรือให้สุก เช่น ต้มนํ้า ต้มข้าว ต้มมัน; ทำให้สะอาดและสุกปลั่ง เช่น ต้มผ้า ต้มทอง ต้มเงิน. ว. เรียกสิ่งที่ต้มแล้ว เช่น นํ้าต้ม ข้าวต้ม มันต้ม; (ปาก) โดยปริยายใช้ว่าล่อลวงให้หลง, ผู้ถูกล่อลวงให้หลง เรียกว่า ผู้ถูกต้ม.

การต้ม

ภาษาญี่ปุ่น煮沸

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นしゃふつ

ต้มอีกครั้ง

ภาษาญี่ปุ่น煮返す

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นにかえす

ต้ม

ภาษาเกาหลี끓이다

ต้ม

ภาษาญี่ปุ่น煮る

คำอ่านภาษาญี่ปุ่นにる