ประดิษฐาน
หมายถึง[ปฺระดิดสะถาน] ก. ตั้งไว้ (ใช้แก่สิ่งที่เคารพนับถือ) เช่น นำพระพุทธรูปไปประดิษฐานไว้ในโบสถ์ ประดิษฐานพระพุทธศาสนา, แต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูง เช่น ประดิษฐานไว้ในตำแหน่งอัครมเหสี. (ส. ปฺรติษฺาน; ป. ปติฏฺาน).
หมายถึง[ปฺระดิดสะถาน] ก. ตั้งไว้ (ใช้แก่สิ่งที่เคารพนับถือ) เช่น นำพระพุทธรูปไปประดิษฐานไว้ในโบสถ์ ประดิษฐานพระพุทธศาสนา, แต่งตั้งไว้ในตำแหน่งสูง เช่น ประดิษฐานไว้ในตำแหน่งอัครมเหสี. (ส. ปฺรติษฺาน; ป. ปติฏฺาน).
คำบาลีปติฏฺฐาน
คำสันสกฤตปฺรติษฺฐาน
ภาษาจีน安放
อ่านว่าปฺระ-ดิด-สะ-ถาน
แปลว่าประดิษฐาน
Vภาษาจีน北标府
ภาษาจีน泰国的一个省
ภาษาจีน彭世洛府
ภาษาญี่ปุ่น鎮座
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นちんざ
nแปลว่าการติดตั้ง, การประดิษฐาน, เครื่องมือที่ติดตั้ง
Nภาษาญี่ปุ่น濡れ仏
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นぬれぼとけ
nหมายถึงน. สถานที่ซึ่งถือว่าเป็นที่ประทับหรือสิงสถิตของเทพเจ้าหรือเทวดา, ที่ประดิษฐานเทวรูป.