บุญ,บุญ-
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
หมายถึง[บุน, บุนยะ-] น. การกระทำดีตามหลักคำสอนในศาสนา; ความดี, คุณงามความดี. ว. ดี เช่น คนใจบุญ, มีคุณงามความดี เช่น คนมีบุญ. (ป. ปุญฺ; ส. ปุณฺย).
แปลว่าผู้ทำแต่ความดี
วันพฤหัสบดี+3แปลว่าผู้ทำแต่ความดี
วันอังคาร+4แปลว่ามีคุณงามความดีเป็นรัตนะแห่งตน
วันอังคาร+2แปลว่าทำด้วยตนเอง, ไปด้วยตนเอง
IDMแปลว่าเขาทั้งหลาย
PRONแปลว่าทำด้วยตนเอง
PHRVหมายถึงว. หมดด้วยกัน เช่น คนทั้งหลายเกิดมาแล้วต้องตาย, มีจำนวนมาก เช่น คนทั้งหลายเขาพูดกันว่า.
แปลว่าทั้งหลาย
PRONภาษาจีน亲自
ภาษาเกาหลี자선