ด้าว
หมวดหมู่คำไวพจน์ แผ่นดิน
คำไวพจน์ แผ่นดินหมวดหมู่คำไวพจน์ แผ่นดิน
คำไวพจน์ แผ่นดินหมายถึงน. แดน, ประเทศ, เช่น คนต่างด้าว; ด้าน เช่น ด้าวท้าย ว่า ด้านท้าย.
แปลว่าด้าว
Nหมายถึงแตงร้าน
หมายถึงด่านที่เป็นป่าไม้
หมายถึงชะมดด้าว ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง เรียก ต้นก้นครก.
หมายถึงก. กระเสาะ, เสาะ, เช่น เสือกซบสยบสกลลง กำเสาะโศกระด้าวดาล. (สุธน).
หมายถึง(โบ) ก. กระกัด, ใคร่, อยาก, ยินดี, เช่น อย่ายักษ์มลักกรีฑาดล ด้าวอำเภอพลลการกระกัติกามา. (สรรพสิทธิ์).
หมายถึง[จะระหฺลาด] (กลอน) น. ตลาด, ที่ชุมนุมซื้อขายของต่าง ๆ, เช่น จบจรลาดแลทาง ทั่วด้าว. (นิ. นรินทร์), จรหลาดเลขคนหนา ฝ่งงเฝ้า. (กำสรวล).
ความหมายเห็นดำเป็นขาว เห็นขาวเป็นดำ เห็นผิดเป็นชอบ