ขนบธรรมเนียม
ภาษาญี่ปุ่น風習
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふうしゅう
nภาษาญี่ปุ่น風習
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นふうしゅう
nภาษาจีน风俗习惯
อ่านว่าขะ-หฺนบ-ทำ-เนียม
ภาษาจีน习俗
หมายถึง[ขะหฺนบทำ-] น. แบบอย่างที่นิยมกันมา.
หมายถึง[ปะ-] น. ขนบธรรมเนียม, แบบแผน; เชื้อสาย, การเป็นสามีภรรยากันตามธรรมเนียม. (ป.; ส. ปฺรเวณิ).
หมายถึงน. สิ่งที่นิยมถือประพฤติปฏิบัติสืบ ๆ กันมาจนเป็นแบบแผน ขนบธรรมเนียม หรือจารีตประเพณี. (ส. ปฺรเวณิ; ป. ปเวณิ).
หมายถึงน. การได้ยินได้ฟัง; ขนบธรรมเนียม; เสียง. (ป.; ส. ศฺรูติ).
หมายถึง[นิ-ติ, นิด] น. นีติ, กฎหมาย, กฎปฏิบัติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนำ, อุบายอันดี. (ป., ส. นีติ).
หมายถึง(แบบ; เลิก) น. นิติ, แบบแผน, เยี่ยงอย่าง, ขนบธรรมเนียม, ประเพณี, กฎหมาย, วิธีปกครอง, เครื่องแนะนำ, อุบายอันดี. (ป., ส.).
แปลว่าขนบธรรมเนียม, ประเพณี
Nแปลว่าประเพณี
N