กุลบุตร
ภาษาจีน名门子弟
ภาษาจีน名门子弟
หมายถึง[กุนละ-] น. ลูกชายผู้มีตระกูล.
อ่านว่ากุน-ละ-บุด
แปลว่ากุลบุตร
Nภาษาจีน囝
ภาษาจีน子女
หมายถึงก. ขอฝากตัวอยู่ในความปกครองของพระอุปัชฌาย์ (ใช้แก่กุลบุตรในเวลาอุปสมบท).
ภาษาจีน儿女
หมายถึงก. กล่าวคำทำขวัญนาคเพื่อสอนกุลบุตรที่จะอุปสมบทให้รู้สึกซาบซึ้งถึงพระคุณของพ่อแม่ และให้เห็นว่าการบวชนั้นเป็นการตอบสนองพระคุณพ่อแม่อย่างหนึ่ง.
หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).
แปลว่ากุลธิดา
N