กรินทร์
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นกรี + อินทร์
แยกคำสมาสแบบสนธิเป็นกรี + อินทร์
อ่านว่ากฺรี-ทา
หมายถึง[กะรี] (แบบ) น. ช้าง เช่น ถัดนั้นพลนิกรพวกกรี. (ม. คำหลวง มหาราช).
หมายถึง[กฺรี] น. โครงแข็งแหลมที่หัวกุ้ง.
อ่านว่ากฺรี
อ่านว่ากฺริก-กฺรี
อ่านว่ากะ-รี
อ่านว่าจัก-กฺรี
หมายถึง[กฺรี] (กลอน) ย่อมาจาก กรีธา เช่น ให้เรานี้กรีพลออกเดินไพร. (อิเหนา).
อ่านว่าพา-สุ-กฺรี
หมายถึง[-กฺรี] น. พญานาค. (ป., ส. วาสุกิ).