กระต่ายป่า
ภาษาญี่ปุ่น野兎
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นのうさぎ
nภาษาญี่ปุ่น野兎
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นのうさぎ
nภาษาจีน野兔
หมายถึงน. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมขนาดเล็กในวงศ์ Leporidae ขนปุย หูยาว ที่พบอาศัยตามป่าทั่วไปในประเทศไทยมีชนิดเดียว คือ กระต่ายป่า (Lepus peguensis) ซึ่งมีขนสีนํ้าตาล ใต้หางสีขาว อาศัยในโพรงดิน ส่วนที่นำมาเลี้ยงตามบ้านมีหลายชนิดและหลายสี เช่น ชนิด Oryctolagus cuniculus.
แปลว่ากระต่ายป่า เป็นสัตว์ในตระกูล Lepus
Nภาษาเกาหลี토끼
อ่านว่ากฺระ-ต่าย
ภาษาญี่ปุ่น兎
คำอ่านภาษาญี่ปุ่นうさぎ
nหมวดหมู่คำไวพจน์ กระต่าย
คำไวพจน์ กระต่าย+1ภาษาจีน兔子
แปลว่ากระต่าย
Nแปลว่ากระต่าย
Nหมายถึงน. เครื่องมือสำหรับขูดมะพร้าวที่ยังไม่ได้กะเทาะกะลาออก.