กรก
หมายถึง[กะหฺรก] (แบบ) น. ลูกเห็บ เช่น กรกวรรษ = ฝนลูกเห็บ. (ป., ส.).
หมายถึง[กะหฺรก] (แบบ) น. ลูกเห็บ เช่น กรกวรรษ = ฝนลูกเห็บ. (ป., ส.).
อ่านว่ากะ-หฺรก
อ่านว่ากะ-ระ-กะ
หมายถึง[กะระกะ-] (แบบ) น. ลูกเห็บ เช่น กรกวรรษ = ฝนลูกเห็บ. (ป., ส.).
หมายถึงลูกเห็บ กรกวรรษ ฝนลูกเห็บ (ป.ส.).
แปลว่ามือทอง แสงทอง
วันจันทร์+4แปลว่ามือเหมือนดอกบัว คือมือที่อูมอิ่มน่าสัมผัส
วันจันทร์+4แปลว่าฝนลูกเห็บ
วันจันทร์+4แปลว่าผู้มีแสง หมายถึง พระอาทิตย์
วันจันทร์+4หมายถึง(โบ; กลอน) ว. สูงชัน, กรวด, กรกวด ก็ว่า เช่น อยู่จอมด้วยกรกวด กิ่งก้านรวดรยงงามอยู่น้นน. (ม. คำหลวง มัทรี).
หมายถึง[กัน] (โบ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. (สมุทรโฆษ). (ข. กาน่ ว่า ถือ).
หมายถึง(กลอน) ก. ฉายรัศมี เช่น ทินกรกระกรจามี- กรกรรัศมี ดุรงครัตน์พรรณราย. (สมุทรโฆษ). (กระ + ส. กร = รัศมี).