คำในภาษาไทย
คำพ้องเสียง
คำนามคำพ้องเสียง
หมายถึงคำที่ออกเสียงเหมือนกันแต่เขียนต่างกันและมีความหมายต่างกัน เช่น ใส-ไส-ไสย กาน-กาล-การ-การณ์ (โบ) ในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยของพระยาศรีสุนทรโวหาร (น้อย อาจารยางกูร) เรียกคำพ้องเสียงว่า ไวพจน์
บทความที่เกี่ยวข้อง "คำพ้องเสียง"
ภาพประกอบ คำพ้องเสียง
คำในภาษาไทยที่คล้ายกัน
ค คคนางค์ คำ คำพ้องความ คำพ้องรูป จ๋ะ ต้องกัน นั่นซี,นั่นนะซี พ้อง ลงเนื้อเห็นด้วย เล่นพวกเล่นพ้อง ไวพจน์
